Właściwości anyżu
Niegdyś nasza medycyna ludowa polecała suto słodzony odwar z anyżku, jako lek uśmierzający kaszel (np. przy kokluszu), a także lek przeczyszczający i przeciwskurczowy. Przygotowywano z anyżku winko, ekstrakt, wodę anyżkową, a także olejek, kulki anyżkowe w syropie itp. — wszystko przeciw przeziębieniom, kaszlom, gorączkom.
Słynny nasz „zielarz" profesor Jan Muszyński* w swojej książce Ziołolecznictwo i leki roślinne (PZWL 1958) tak pisze o anyżku: „... zawiera 2-4% olejku eterycznego, którego głównym składnikiem jest anetol, poza tym w surowcu znajdują się związki flawonowe, fityna, białko, tłuszcze". Jest to łagodny lek wykrztuśny, wiatropędny i pobudzający czynność wydzielniczą gruczołów (ślinowych, potowych, mlekowych). W lecznictwie stosuje się najczęściej olejek {Oleum Anisf). Napary z anyżku (łyżka zgniecionych owoców na szklankę wrzątku) są dobrym środkiem mlekopędnym dla kobiet karmiących (olejek zaś ma tę właściwość tylko w słabym stopniu). U niemowląt napary z anyżku - same lub w połączeniu z rumiankiem - doskonale regulują trawienie.
Olejek anyżowy stosowany zewnętrznie zabija skutecznie choć powoli świerzbowce, a nawet wszy.